Hoe komt het dat we de klinkers ie en oe met twee verschillende letters spellen? Dat is een erfenis van het Middelnederlands, waarin ie en oe tweeklanken waren: twee klinkers in één lettergreep. In onder andere Oost-Brabant bestond ook de tweeklank ue. Beluister ze hieronder.
De tekst gaat verder onder de video.
Vanwaar dat verschil tussen groen en gruun hierboven? In het oosten bleef de i van het Oudnederlandse gruoni langer bewaard. Die zorgde voor i-umlaut: een verandering van de klinker ervoor. In bepaalde Germaanse talen heeft i-umlaut voor klinkerveranderingen in het meervoud gezorgd.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Wie uit Limburg of Twente komt, zal nu zeggen: maar wij zeggen denen en greun in plaats van dienen en groen/gruun, en niet boek maar book! De streektalen in het oosten hebben de tweeklanken uit de video – de Oudnederlandse uo en ie, en de Middelnederlandse ie, ue en oe – niet gekend. Het West-Germaanse bōk werd in het Oudnederlands buok, maar in de voorloper van het Limburgs en Twents ontstond die tweeklank uo niet. Book ligt dus nog vrij dicht bij bōk!
Taal aan de wandel 
Geef een reactie