‘Ik mankeer niets!’
– ‘Neeee!’ roepen sommige mensen dan. ‘Het is mij mankeert niets! Iets mankeert áán iemand!’
Zulke onderwerpswissels zijn verre van vreemd. Ze komen veel voor in de evolutie van talen. Neem het Engelse to like: tegenwoordig zeg je He likes cats. He is het onderwerp en cats zijn het lijdend voorwerp. In het Middelengels was dat omgekeerd: cattes was toen het onderwerp en degene die ze leuk vond, had de naamval van het meewerkend voorwerp: him. Toen zei men dus Him liken cattes. De persoonsvorm liken had toen ook de – intussen verdwenen – meervoudsuitgang die bij het onderwerp cattes hoorde. Vergelijk ons werkwoord bevallen: je zegt Mij bevallen die nieuwe werktijden wel en niet Ik beval die nieuwe werktijden wel.
Overigens mankeert er niets meer aan ik mankeer niets. Zie onder andere deze pagina: https://onzetaal.nl/taaladvies/ik-mankeer-niets-mij-mankeert-niets/
Onderaan deze pagian vind je meer van dit soort gevallen: https://onzetaal.nl/taaladvies/ik-pas-mij-past-die-broek-niet-meer/
Taal aan de wandel 
Geef een reactie