Hoe komt het dat we elf en twaalf zeggen en niet eentien en tweetien, zoals vijftien en negentien? Elf en twaalf zijn overblijfselen van een twaalftallig stelsel dat waarschijnlijk lang geleden een tijd is gehanteerd – mogelijk naast het tientallige stelsel. De oorspronkelijke betekenis van elf en twaalf is één-resteert en twee-resteert – als je twaalf dingen wilt tellen en alle tien je vingers hebt gehad. De stukken e- en twaa- zijn overblijfselen van de woorden een en twee; het stuk -lf komt waarschijnlijk van een stam die ook in het werkwoord blijven zit.

Geef een reactie