In het Proto-Germaans waren er twee woorden voor een man: *gumô en *weraz. Dat eerste woord is verwant aan het Latijnse homō en bestaat nu alleen nog in de samenstelling bruidegom - letterlijk dus bruidman. Het tweede woord, *weraz, is bewaard gebleven in weerwolf - letterlijk manwolf. De Latijnse neef van *weraz is vir, dat... Lees verder →
Heden betekende oorspronkelijk op deze dag. Het eerste deel is een oud aanwijzend voornaamwoord, dat ook bewaard is in hij en hier. Het tweede deel is een restje van het woord dag. Heden had klankwettig - dat wil zeggen: volgens de verwachte klankveranderingen - huide moeten luiden. Huide heeft ook daadwerkelijk bestaan en is nog... Lees verder →
Hoe komt het dat we elf en twaalf zeggen en niet eentien en tweetien, zoals vijftien en negentien? Elf en twaalf zijn overblijfselen van een twaalftallig stelsel dat waarschijnlijk lang geleden een tijd is gehanteerd - mogelijk naast het tientallige stelsel. De oorspronkelijke betekenis van elf en twaalf is één-resteert en twee-resteert - als je... Lees verder →
Hoe komt het dat het in het Nederlands eerste is en in het Engels first? Het Germaans had meerdere rangtelwoorden bij een, waaronder een woord dat oorspronkelijk vroegste betekende en een dat voorste betekende.
Taal aan de wandel 