IJs en bruin in de middeleeuwen

In de middeleeuwen werden ijs en bruin uitgesproken met een lange ie en uu, klinkers die je ook hoort in het Engelse to believe en het Duitse Bühne. In de 16e eeuw diftongeerden ze in het westen. Dat wil zeggen: de lange klinkes werden tweeklanken. Stapsgewijs veranderden ze in onze huidige tweeklanken ij en ui.... Lees verder →

De e in het Franse j’ai eu

Het Franse eu in j'ai eu (ik heb gehad) rijmt op su en lu. Maar vanwaar dan die e in eu? Dat is een erfenis van het Oudfrans: toen werd de e nog uitgesproken als in de: eü. Eu komt van het gesproken Latijnse habūtum. Van drie klinkers en vier medeklinkers is nu één klinker... Lees verder →

Seul en neuf

Waarom spel je seul in het Frans met E en U? Omdat ‹eu› ooit een tweeklank was die begon met een e-klank. Daarnaast was er de 'omgekeerde' tweeklank ‹ue› van nuef (negen), die het Spaans nu nog heeft in nueve. Later vielen de twee samen in de huidige eu-klank: seul en nuef kregen dezelfde uitspraak.... Lees verder →

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑