Veel talen hebben naast een informele aanspreekvorm, zoals jij en tu, ook een beleefdheidsvorm, zoals u en vous. U-vormen gebruik je in formele situaties, tegenover iemand met een hogere status, tegenover vreemden van dezelfde of een hogere leeftijd, of om afstand te bewaren. Voor sprekers van het Nederlands en de Romaanse talen is dat de... Lees verder →
In de vijfde klas van het vwo gaf onze docente Frans ons een ezelsbruggetje voor het leren van de vormen van de toekomende tijd. Ze vertelde dat die lijken op een combinatie van het hele werkwoord met avoir (hebben). In elle chanterai (ze zal zingen) en elles chanteront (ze zullen zingen) zitten dus chanter (zingen)... Lees verder →
In de Romaanse talen maak je bijwoorden door -ment(e) aan een vrouwelijk bijvoeglijk naamwoord toe te voegen. Een voorbeeld uit het Frans: clair > claire + ment = clairement: helder. Ooit betekende ment(e) alleen geest. In de loop der tijd werd het een achtervoegsel. Zo'n proces heet grammaticalisatie.
Taal aan de wandel 